Fakir bir ailenin çocuğu olarak zor okudum

” Adım Züleyha. Boluluyum yoksul bir ailenin kızı olarak zor şartlarda okudum öğretmen oldum. İlk tayinim Malatya Pütürge`ye çıktı. Üç sene dağ köyünde vazife yaptım. Beni hayatımda görmediğim ve göremeyeceğim ilgi, ilgi ve şefkatle bağırlarına bastılar. Okulun minik sadece odalı lojmanına yerleştim fakat bigün bile orada yatmadım. Köyün acıma meleği İmmihan teyze ve yaşlı kocası Derviş amca bizde kalacaksın. Seni hiç sadece bırakmayız dediler. Evlatları oldum. Evin kızı oldum. Bildiğiniz bir evin kızı nede olsa aynen ben de öyleydim. Yedirdiler, içirdiler, hastalandılar, ağladılar güldüler bunların hepsini birlikte yaşadık. Onlar yarım Türkçe ile bana ana baba oldular. Ben de yarım Kürtçe ile onlara sırdaş oldum yoldaş oldum….
Üç senenin nihayetinde tayinim memleketime Boluya çıktı. Ayrılığımız ağıtlarla, gözyaşlarıyla oldu. Boluya yuva kurdum evlendim. İmmihan anama davetiye gönderdim. Davetiyeye çeyrek altını bantlamış bana gönderdi. Ailem şok oldu. Bu iyi mi vefa. Bizim buralarda pek görmediğimiz şey dediler. Çok fakat fazlaca duygulandım. Bir vakit sonrasında oğluma gebe kaldım. İmmihan anaya telefon açtım söyledim. Havalara uçtu zılgıt çekti. Torunum olacak dedi. Söz ver torunumun 40 ı menfaat çıkmaz Pütürge ye geleceksin tamam mı dedi laf dedim.
Bir gün aradı benim kızım yanımda, rahatsızım sesim çıkmıyor. Ben kızıma söyleyecem o da sana ileti atacak dedi tamam dedim.
Hamileliğim boyunca yazdım fazlaca iyiyim. Biraz rahatsızım fakat mühim bir şeyim yok. Sürekli yazdım hep güzel cevaplar aldım. Oğlum doğdu. 20 günlük oldu. Adını Bolulu babam Ahmet ile Pütürgeli Derviş babamın ismi olan Ahmet Derviş koydum…
Bu defa görüntülü arayayım İmmihan annesine torununu göstereyim dedim. Görüntüde genç bir kadın. İmmihan ana dedim. Kaybettik dedi. Yıkıldım. Nasıl, ne vakit dedim 4 ay oldu dedi. Ben aylardır kiminle yazışmıştım peki dedim. Kızı “Anam dedi Züleyha gebe, hastalığımı, perişan olduğumu sakın söylemeyin. Üzülür hamileliğine, çocuğuna zarar gelir. Ben yazıyormuş şeklinde yapın. Ölürsem de doğum yapana kadar gizleyin.
Bir gün buraya gelirse mezarımın taşına elindeki tebeşşirle ben geldim yazsın yeter.
Ya Rabbim. Bu iyi mi bir metanet, bu iyi mi bir şefkat bu iyi mi bir azamet..
Pütürgenin kızı olmuş Züleyha öğretmen bu Dar-ul rıfat olan topraklar senin memleketin. Acılar, zorluklar, gurbet yolları beklemiş anaların ayak izleriyle doludur Pütürge..