Bir hafta sonra, kadın onu konuşamaz hale getiren bir istekte bulundu

İpinin sonuna gelmiş genç bir adam
Damien, henüz 23 yaşında olmasına rağmen, sanki yaşının iki katıymış gibi yaşıyordu. Bir yandan hukuk öğrencisi olarak aldığı riskli bir işte çalışırken bir yandan da yaslı ailesine destek olmaya çalışıyordu.
Babasının beklenmedik ölümünden sonra bir boşluk ve borçlar oluştu. 14 yaşındaki kız kardeşi Clémence veteriner olma hayalini sürdürmeye devam ederken, annesi Marianne kanserle savaşıyordu. Damien her gün borçlarla, masraflı prosedürlerle ve sürekli bir aciliyet duygusuyla uğraşmak zorundaydı.Bir akşam, bir iş arkadaşı onu kısıtlayıcı rutininden kopmaya teşvik etti: güçlü kişilerle özel bir toplantı, rahatlama fırsatı. Tereddüt ettikten sonra, Damien kabul etti.
Élise Montel ile ilk kez orada tanıştı.
Yetmiş bir yaşında bir kadın—sofistike, sakin, gizemli. Onun içinde onun algılamadığı bir şeyi algılıyor gibiydi. Kısa bir süre konuştular, ancak birkaç gün sonra onunla iletişime geçti. Evlilik teklifi, şaşırtıcı olduğu kadar açıktı. Sevgi yoktu. Bir pazarlıktı.
Sürpriz bir anlaşma, korunan bir gelecek
Élise ona bir çıkış yolu verdi, başka hiç kimsenin sahip olmadığı bir şey. Ailesinin borçlarını ödemeyi, annesinin tıbbi bakımını karşılamayı ve birliktelik karşılığında kız kardeşinin okul masraflarını karşılamaya yardımcı olmayı kabul etti. ve ona yeni bir başlangıç ​​sağladı.
Damien, hırsından ziyade evine olan sevgisinden dolayı bunu kabul etti.
Bir hafta sonra: gerçek
Élise, düğünden yedi gün sonra ona bir zarf verdi. İçinde tıbbi bir teşhis ve el yazısıyla yazılmış bir mektup vardı. Ölümcül bir hastalığı vardı.
Ancak bu bir veda değil, meşalenin devriydi.
Élise tarafından, yaşamı boyunca kurduğu hayırsever vakfını yönetmesi için seçilmişti. Onda dürüst, zenginlikten ziyade insanlıkla motive olmuş bir adam algılamıştı. Zenginlikten ziyade prensiplerin varisiydi—fırsatçı değildi.Görev Damien tarafından kabul edildi. Hayatta kalma içgüdüsü, vakfın sorumluluğunu üstlenirken, kendini eğitirken ve adadığında değişimin katalizörü haline geldi. Eskiden yaptığı gibi, kriz yaşayan diğer gençlere umut sunmaya başladı.
Clémence okulda başarılı oldu ve annesi iyileşmeye başladı. Ve sonunda yolunu buldu.
Hayır, Élise onun hayatını basitleştirmedi. Ona bir mücadele, bir amaç ve devam etmesi için bir motivasyon verdi.
O, onu kurtardığı için başkalarına yardım edebildi.