Birgun oğlu babasını arayıp ilkdefa bize gelmek istediğini söyledi

Bu sözler beni şaşırttı. Eşim, güçlü ve sakin bir adam gibi görünüyordu. Ancak oğlunun anlattıkları, onun iç dünyasında daha farklı bir hikaye olduğuna işaret ediyordu.
“Peki neden bana bunları söylüyorsun?” diye sordum.
“Çünkü sen onun yanında olan kişisin. Bazen onun soğuk göründüğünü biliyorum ama aslında içinde çok şey taşıyor. Belki de onunla konuşarak biraz rahatlamasına yardımcı olabilirsin. Ben… ben bunları anlatmak için geldim.”
Bir süre sessizlik oldu. Söyledikleri beni düşündürmüştü. Eşimi daha iyi anlamam gerektiğini fark ettim. Onun güçlü görünümünün ardında neler sakladığını hiç merak etmemiştim.
“Teşekkür ederim,” dedim, ona minnetle bakarak. “Gerçekten bu kadar açık olman önemli. Ben de elimden geleni yapacağım.”
Oğul, hafifçe gülümsedi. “Bunu bilmek benim için yeterli,” dedi.
O gece onunla daha uzun süre konuşmaya devam ettik. Konu dönüp dolaşıp hayatın zorluklarına, aile bağlarına ve iletişimin ne kadar önemli olduğuna geldi. Bu sohbet, belki de bizim aramızda başlaması gereken ama bir türlü başlayamayan bir dostluğun ilk adımıydı.
Eşimle ilişkime ve onun geçmişine daha farklı bir gözle bakmam gerektiğini anlamıştım. Her şeyin bir hikayesi vardı ve onu anlamak, dinlemekle başlıyordu.
O gece eşimin oğluyla olan konuşmamızın ardından, kafamda pek çok düşünceyle yatağa gittim. Yine de bir huzur vardı içimde. Bazen bir yabancının bakış açısı, çok tanıdık gelen bir durumu bile değiştirebilirdi. Eşimin oğlu bunu başarmıştı.
Ertesi sabah eşim her zamanki gibi erken kalkıp mutfağa geçmişti. Kahvaltı hazırlıyordu, sessiz bir adamın jestleriyle. Ona gülümsedim, ama zihnim hâlâ oğlunun söyledikleriyle meşguldü. Eşimin güçlü ama ketum duruşunun ardındaki duygusal yaraları düşünüyordum.
Kahvaltıda, eşimin oğlu babasıyla sakin bir şekilde konuşmaya başladı. Gündelik konuların arasına geçmişle ilgili küçük sorular sıkıştırıyordu. Bu, bana onun aslında babasıyla daha yakın olmak istediğini gösteriyordu. Eşim ise, alıştığı sessizliğin konforunda, kısa ve kesin cevaplar veriyordu. Yine de bir değişim olduğunu hissediyordum. Baba-oğul arasındaki buzlar erimeye başlamış gibiydi.