Hayatımın en mutlu günüydü – düğün günümüz. Tüm kalbimle sevdiğim bir

Düğünde köpeğim misafirlerden birini ezip elini ısırdı: köpeğin neden böyle yaptığını anlayınca korktuk ????????
Hayatımın en mutlu günüydü – düğün günümüz. Tüm kalbimle sevdiğim bir kadınla evlendim. Bir yılı aşkın süredir bu güne hazırlanıyoruz ve her şey mükemmel olmak zorundaydı. Tören için yaklaşık yüz kişi -akraba, arkadaşlar, iş arkadaşları- bir araya geldi. Mutlak mutluluk hissi vardı.
Herkes geldi tebrik etti sevgi vefa diledi hep birlikte uzun yıllar Nişanlım kız arkadaşlarıyla fotoğraf çekmek için birkaç dakikalığına uzaklaştığında etrafım misafirlerle çevriliyordu.
Ve aniden uzun nane yeşili elbiseli yabancı bir kadın yanıma yaklaştı. Karımın misafirlerinden biri olduğundan emindim ve kaba olmak istemeyerek tebrikleri kabul ettim. Ama en başından beri ses tonunda garip bir şeyler vardı. Sanki beni uzun zamandır tanıyormuş gibi konuştu: detayları hatırladı, ipuçları verdi, şakalaştı.
Çok fazla rahatsızlık hissettim. Ama bir şey söyleyecek vaktim olmadı – bir saniye içinde beklenmedik oldu.
Masamızda huzur içinde yatan köpeğim Coco birden içine atladı tüm hızıyla kadına doğru koştu ve elini tuttu. Kadın korku ve acı içinde bağırdı, karşı koymaya ve köpeği çıkarmak için yalvarmaya başladı. Misafirler geldi gelinimde dahil
– Neler oluyor?! — bağırdı.
– Coco akrabanı ısırdı! – Biri cevap verdi.
— Kim? Ne tür bir akraba?
Yeşilli bayanı işaret ettim. Eşim yaklaştı, ona baktı ve kulağıma fısıldadı:
Bu kadının eski kız arkadaşımın annesi olduğu ortaya çıktı. Eşimle tanışmadan önce de sevgiliydik. Ayrıldıktan sonra zor bir dönemden geçiyordu: işini kaybetmiş, şehri terk etmiş, sinir krizi geçirmenin eşiğindeydi. Annesi her şeyin sorumlusunun ben olduğuma, kızının hayatını mahvettiğime karar vermişti. Ve düğüne, düğününü mahvetmek amacıyla gelmişti. Tam olarak ne yapacağı bilinmiyordu. Ama Coco, bir şeylerin ters gittiğini herkesten önce hissetmişti.
O olmasaydı… nasıl bitebileceğini hayal etmek bile korkutucu.
O zamandan beri köpeğime sadece sevgili bir evcil hayvan olarak değil, gerçek bir koruyucu melek olarak davranmaya başladım.