.kendimden geçmişim gözlerimi açtığımda kayınpederimin üzerime battaniye örttüğünü gördüm. Meğer bayıldığımı
fark edince beni kanepeye yatırmış, üzerime de örtü almış. Ben panikle korkuyla baktım ama yüzünde garip bir huzur
vardı.
Bir süre sessizlik oldu, sonra bana dönüp dedi ki:
“Bak kızım, biliyorum son zamanlarda şüpheleniyorsun. O yaptığım ayranlar, hoşaflar… sana ilaç karıştırıyordum ama
kötülüğüne değil. Doktorların verdiği takviyeleri sen içmiyordun ya, işte onları gizlice katıyordum. Yan etkisi kızarıklık
yaptı, ama sana zarar vermek istemedim.”
Şaşkına dönmüştüm. Tam o sırada eşim eve geldi. Bizi görünce ne olduğunu anlattım. Kayınpederim mahcup bir
şekilde başını öne eğdi.
Günler geçti, yaşadığımız bu olaydan sonra ilişkilerimiz değişti. Kayınpederimin aslında yalnızlık çektiğini, bize
sığınmaya çalıştığını anladım. Daha çok vakit geçirdik. Sohbetlerimiz derinleşti, zamanla birbirimizi daha iyi tanıdık.
Eşim de bir noktada bunu fark etti: Babasıyla benim aramda farklı bir bağ oluşmuştu. Uzun bir içsel savaşın ardından
eşim, “Eğer bu seni mutlu edecekse…” diyerek geri çekildi.
Aradan aylar geçti, ben ve kayınpederim sürpriz bir kararla evlendik. Herkes için beklenmedik, tuhaf bir sondu belki
ama biz huzuru birbirimizde bulmuştuk.
Üstteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz..
