enflasyonemeklilikötvdövizakpchpmhp
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak

Bilgi: Klavye yön tuşlarını kullanarak galeri resimleri arasında geçiş yapabilirsiniz.

Masaya hiçbir şey getirmeyen biriyle birlikte kalamam dedi.

Kocam, sessizce 450.000 dolarlık bir gelir elde ettiğimin farkında olmadan boşanmak istedi. “Masaya hiçbir şey getirmeyen biriyle birlikte kalamam” dedi. Daha sonra en yakın arkadaşımla evlendi – ancak gerçek ortaya çıktığında şaşkına döndü. ….
Thomas, yükten kurtulduğunu düşünen bir adamın kibirli ifadesiyle boşanma belgelerini bana uzattı. Yeni karısı, eski en iyi arkadaşım Danielle, kurduğum hayata adım atmaya hazır bir şekilde kapı eşiğinden izliyordu.
“Hadi bunu çabuk halledelim Rachel,” dedi Thomas, sanki bu zahmetli bir işmiş gibi saatine bakarak. “Aylık bin nafaka yeterli olmalı.” Evrak çantasını hastane yatağıma koydu. “Masraflarını inceledim. Resmi bir gelirin olmadığı düşünüldüğünde fazlasıyla adil.”
Telefonum titredi. Kilit ekranında bir e-posta bildirimi belirdi: “Tebrikler! ‘Cesur Tilki’nin film hakları için yedi haneli teklif…”
Resmi bir gelirim yok. Keşke bilseydi.
Bu saf kibir anı, on beş yıllık dikkatli bir aldatmacanın üzerine kurulmuştu. Benim değil, onun.
Thomas beni ilk kez sıkışık bir kafede fark ettiğinde 22 yaşındaydım ve çaresizdim. Sadece yakışıklı değildi; aynı zamanda bir can simidiydi. Herkesin hobi olarak görmezden geldiği bir yanımda değer görüyordu.
“Bu tilki karakterinde,” demişti çizimlerimin üzerinde uzun uzun dururken, “onda özel bir şey var.” Coşkusu baş döndürücüydü.
Altı ay sonra aynı kafede evlenme teklifinde bulunmuştu. “Rachel,” demişti, sesi duyguyla kalınlaşmıştı. “Bunun pek bir şey olmadığını biliyorum.” Sade gümüş bileziği işaret etti. “Ama bu bir söz. Sanatınla maaş arasında asla seçim yapmak zorunda kalmayacağın bir dünya inşa edeceğime dair bir söz. Tek işin yaratmak olacak. Benim işim ise geri kalan her şeyle ilgilenmek.”
Konuşmasını bitirmeden önce evet dedim.
Şimdi, hastane yatağımın başında dikilmiş, terk ettiği “tembel, değersiz kadından” para isteyen adama baktım. Yaratıcılığımı koruyacağına söz veren adam, şimdi algıladığım başarısızlığı paraya çevirmeye çalışıyordu.
İroni o kadar keskindi ki kanını akıtabilirdi. Sonunda hayatından çıkardığı hasta ve bağımlı bir eş görüyordu. Kendi mali celladına baktığının farkında bile değildi…

Üstteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz..
error: Content is protected !!