Bu, geçici.” Sadece 14 yaşındaydım, ama küçük kardeşim Samuel için bir umut, bir yuva olmaya çalışıyordum. Sekiz farklı bakıcı aile, sayısız mahkeme dilekçesi, üç iş, gece okulunda dersler… Kazandığım her kuruş, onun için hazır bekleyen minik apartmanın kirasına, onun favorisi olan dinozor desenli çarşafa, yastıkta bekleyen eski oyuncak ayıya gidiyordu.
Üstteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz..