Uçaktaki koltuğuna oturmuş

Ne olduğunu anlamadan uçuş görevlisi yanına geldi. Kadının söyledikleri karşısında şaşkın kaldı. Ne yapmıştı ki?
Şikayet eden kadın onu rahatsız edici, belki de uygunsuz bulmuştu. Anlatıcı hiçbir şekilde taşkınlık yapmamış, yalnızca oturuyordu. Belki kıyafeti, belki de fiziksel görünümü hedef alınmıştı. Uçuş görevlisi nezaketle yaklaşsa da olanlar canını sıkmaya yetmişti. Herkesin dikkatinin bir anda üzerine çevrilmesi onu utandırmıştı. İnsanlar sadece dışarıdan gördükleriyle bu kadar kolay mı yargılıyordu?
Ancak birkaç dakika sonra olay yön değiştirdi. Uçuş görevlisi durumu anlamış, abartıldığını fark etmişti. Şikayet eden kadının bakışlarında da bir değişim belirdi. Söylediklerinden pişman olmuş gibiydi. Belki anlatıcının tepkisizliği, belki de durumun aslında hiç de öyle olmadığı ortaya çıkınca kadının yüz ifadesi değişti. Birkaç dakika önce yargılayan, şimdi utanmıştı.
Olay ufak gibi görünse de anlatıcı üzerinde büyük bir iz bıraktı. Bu küçük karşılaşma, insanların ne kadar yüzeysel olabileceğini gösterdi. Aynı zamanda sessiz kalmanın, sabırlı olmanın bazen en büyük cevap olabileceğini de… Herkesin içinde taşıdığı hikayeyi bilmeden yapılan bir yargı, birkaç dakikada utanca dönüşebilirdi. O gün, bir kadının yargısı kırıldı. Diğerinin ise iç sesi daha güçlü hale geldi.