Üssü ziyaret günüydü aileler siviller ve misafirler sevdiklerini görmeye

Yaşlı adam ürkmedi. Sessizce durdu, gözleri geçit töreni alanına sabitlendi.
Bir subay bir amiri telsizle aradı. “Burada bir sivil var. Etkinlik için burada olduğunu söylüyor. Kimlik yok, aile yok, izin yok.”
“Onu dışarı çıkaralım mı?” diye mırıldandı biri.
Sonra, kimse hareket edemeden, ana binanın kapıları açıldı.
Tam üniforma giymiş, yardımcıları tarafından kuşatılmış bir general dışarı çıktı. Bahçeye baktı, yaşlı adamı gördü … ve durdu.
Tek kelime etmeden doğruca yürüdü – sonra dikkat çekti ve selam verdi.
Yakındaki herkes dondu.
Sonra general herkesin duyabilmesi için yüksek sesle ve net bir şekilde konuştu…İlk selam geleneği, genellikle askere alınmış bir üye tarafından yeni görevlendirilen bir subaya verilen önemli bir gelenektir. Bu genç Deniz Piyadesi için, onlarca yıl önce ülkesine hizmet etmiş olan büyükbabasının bu selamı vermesi, ortak değerlerine ve ulusa olan bağlılıklarına anlamlı bir övgüydü.
Kendi üniformasını giymiş ve gözlerinde gurur parıltısı olan yaşlı gazi dimdik durdu ve torununu selamladı. Bu ailenin damarlarında dolaşan kalıcı hizmet ve özveri ruhunu özetleyen bir andı. Selamın tanıkları, bu onurlu gelenek aracılığıyla birbirine bağlı iki nesil asker olarak, olayın duygusal ağırlığını hissetmekten kendilerini alamadılar. Bu törensel selam, geçmiş nesillerin yaptığı fedakarlıkların ve yeni nesle emanet edilen sorumlulukların bir hatırlatıcısı olarak hizmet eder. Bu jestten gözle görülür bir şekilde etkilenen genç Deniz Piyadesi, büyükbabasının belirlediği değerleri ve standartları koruyacağına söz vererek selamı kabul etti. Bu tür tanınma ve süreklilik anları, ordudaki aile mirasının ve ortak hizmet yolculuğunun önemini vurgulamaktadır.