Bir akşam geç saatlerde, 5 yaşındaki Mia titrek bir fısıltıyla

Bir akşam geç saatlerde, 5 yaşındaki Mia titrek bir fısıltıyla acil servisleri aradı:
“Lütfen gelin… yatağımın altında biri var.”
Telefonda görevli kadın, başta kötü bir şaka zannetti. Ama küçük kızın nefes alışı düzensizdi, sesi gerçek bir korkunun içinden geliyordu.
“Tatlım, adın ne senin?”
“Mia… Annem uyumuyor… uyandıramıyorum.”
Bu cümleyle birlikte alarm zilleri çalmaya başladı. Polis ve acil sağlık ekipleri, kayıtlara göre şehrin kenar mahallesindeki küçük bir apartman dairesine yönlendirildi.
Mia’nın evi, loş sokak lambalarının titrek ışığında ürkütücü görünüyordu. Kapıyı çaldıklarında içeriden ses gelmedi. Anahtarı olan bir komşudan destek alarak içeri girdiler. Sessizlik, duvarlara sinmişti. Yerde birkaç oyuncak, kırık bir vazo ve salonun köşesinde hareketsiz yatan bir kadın vardı — Mia’nın annesi.
Sağlık görevlileri hemen kadına müdahale ederken bir polis, küçük kızın sesini takip ederek yatak odasına yöneldi.
“Mia?”
Küçük bir ses, yataktan geldi:
“Buradayım…”
Polis, battaniyeye sarılmış minik kızı kucağına aldı. Ürkmüştü ama sağdı.
“Yatağın altında biri var mı dedin tatlım?”
Mia başını yavaşça salladı.
“Beni izliyordu. Siyah tişörtlüydü… ama annemi uyuttuktan sonra gitti sanmıştım.”
Polis, silahını çekerek yatağın altına eğildi. Hiçbir şey görünmüyordu. Ama sonra… küçük bir hışırtı geldi. Yatakla duvar arasındaki boşlukta, el yapımı bir kukla vardı. Yüzü is lekesiyle kararmış, gözlerinden biri yerinde yoktu. Kuklanın üzerine siyah bir bez parçası iliştirilmişti — eski bir tişört.
Polis irkildi. Çünkü kuklanın ağzında küçük bir mikrofon vardı.
Olay yerinde yapılan ilk incelemede, evin içindeki güvenlik kamerasının hacklendiği, ses sistemine dışarıdan erişildiği ortaya çıktı. Kukla ise evin içinden değil, biri tarafından gönderilmişti.
Kim, neden ve nasıl bu küçük kızın odasına sızmıştı? Mia’nın korkusu sadece bir çocuk hayali miydi… yoksa çok daha derin bir planın ilk adımı mı?
O gece Mia kurtarıldı. Ama karanlıkta bir yerlerde, yatağın altı hâlâ boş değildi. Sadece bekliyordu.