Eşinden ve Ailesinden Görmediği Sevgi

Kimse beni sevmedi. Eşim bile beni sevmedi, ilgilenmedi ve beni hep yalnız bıraktı. Ailem ise bana her zaman “sabret, eşinden bize dert yanma” dediler. Onun gözüne girebilmek için her gün istediği yemekleri yapar, süslenir, onunla sohbet etmeye çalışırdım. Ama beni hiç görmedi, dostlarına bile benden daha çok değer verdi. Bir gün, eskiden tanıdığım biriyle karşılaştım. “Hiç iyi görünmüyorsun, neyin var?” diye sordu. “İyiyim, bir şeyim yok” desem de inanmadı. “Gel seninle bir yere gidelim, sana çok iyi gelecek, inan bana” dedi. Biraz tedirgin olsam da çok bunalmıştım. Derdimi ailem bile dinlemiyordu, birisiyle dertleşmeye ihtiyacım vardı. O andan sonra başka hiçbir şey düşünemez olmuştum. “Tamam, gidelim” dedim. Yol çok uzun sürdü. “Nereye gidiyoruz?” diye sordum, “Merak etme, az kaldı, sabret biraz daha” dedi. Yaklaşık 15 dakika daha gittikten sonra aniden durdu ve bana “Şimdi gözünü kapat” dedi. “Ne oluyor?” diye sordum, “Sen kapat hemen” dedi. Kapattım ama çok korkuyordum. Birkaç dakika daha gittikten sonra “Şimdi aç gözlerini” dedi… devamı sonraki sayfada…Üsteki Resimden öteki Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuy’abilirsiniz.