Konukların önünde kocam benimle alay etti ve bana şişman inek dedi

Konukların önünde kocam benimle alay etti ve bana şişman inek dedi: ama onu hangi intikamın beklediği hakkında hiçbir fikri yoktu ????????
O akşam her şey güzel bir filmdeki gibi başladı. Kocam ve ben, arkadaşı ve eşinden akşam yemeği daveti aldık. Düzgün ve gerçekten zarif görünmek istediğim bir — elbise seçmem uzun zaman aldı. Akşam keyifli geçeceğinin sözünü verdi: kahkahalar, kolay sohbetler, lezzetli yemekler, mumlar ve şampanya kadehleri.
Ama garip bir hareket her şeyi alt üst etti. Akşam yemeği sırasında yanlışlıkla bir parça eti elbisemin üzerine düşürdüm. Küçük bir şey gibi görünürdü ama kocamın yüzü anında değişti: neşeli olmaktan sertleşti.Bu bakışı biliyordum. Sık sık bu şekilde tepki verdi ve bu kadar küçük şeylerden sonra her zaman kavgalar çıktı. Aşk uğruna onun karakterine göz yumdum ama boşanma düşüncesi hep içimde yaşadı.
Ve böylece, misafirlerin hemen önünde, herkese döndü ve soğuk bir sırıtışla şöyle dedi:
— İneğimi bağışlayın. Toplum içinde nasıl davranacağını bilmiyor. Yemeyi bırak! Zaten şişmansın.
Odada ölüm sessizliği vardı. Arkadaşı ve karısı kulaklarına inanmayarak dondular. göğsümde yükselen bir acı dalgası hissettim, ama gözyaşları yerine sadece gergin bir şekilde gülümsedim.
— Ne yapıyorsun? — bir arkadaş müdahale etti. — Karınızın harika bir figürü var!
— Ne? Gerçek artık söylenemez mi? — koca sandalyesine yaslandı. — Yine şişmanladı. Onunla dışarı çıkmak utanç verici!
— O senin güzelliğin, — arkadaşından vazgeçmedi.Oturma odasına döndüm. Masaya oturdu, sakince alyansını çıkardı ve kocasının önüne koydu.
— Bu başka ne anlama geliyor? — kaşlarını çattı.
— Boşanma davası açıyorum.
Şöyle homurdandı:
— Ha! Sana kimin böyle ihtiyacı var? Kimse seni sevmeyecek.— Bakalım, — Sakince cevap verdim. — Yarın eşyalarını toplayıp gideceksin. Dairemden. Şey, ben şişmanım, oraya sığamam. Ah evet, benim adıma kayıtlı arabayı garaja bırakacaksın. Ve emin olun: kardeşim her şeyi öğrenecek. Seni ne kadar «sevdiğini biliyorsun.
— Yapmayacaksın…
— Göreceksiniz.
Kalktım, çantamı aldım ve çıkışa doğru yöneldim. Arkasında sessiz ama belirgin arkadaşının sesi duyuldu:
— İhtiyacın olan şey bu, seni piç.
Evden ayrıldım ve uzun zamandır ilk kez özgür hissettim.