Hayatımız sıradan ama huzurluydu, ta ki eşim bir gün aniden içindeki şüpheyi dile getirene kadar. Bana gözlerini
dikerek, “Bir DNA testi yaptırmamız gerekiyor. Oğlan gerçekten benim mi bilmek istiyorum,” dedi.
Sözleri yüreğime bıçak gibi saplandı. Yıllardır yan yana olduğumuz, birlikte güldüğümüz, birlikte ağladığımız
çocuğumuzun babalığını sorgulaması incitici ve adaletsizdi. Ama tartışmaya girmedim. “Tamam,” dedim, “öyle
istiyorsan yaptırırız.”Üs-teki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz..
Üstteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz..