O gün, tekerlekli sandalyesinde genç bir kız sığınma evinin koridorlarında ilerliyordu. Uzun zamandır yalnızca oyun arkadaşı değil, gerçekten destek verecek bir dost arıyordu. Neşe içinde ama kararlı adımlarla ilerliyordu.
Küçük barınakta köpekler bir aradaydı; bazıları neşeyle havlıyor, arka ayaklarına kalkıp dikkat çekmeye çalışıyor, bazılarıysa sabırsızlıkla geçirildiği tel kafesin kenarında duruyordu. Kız her birinin yanından geçerken gözleri duraksadı ama içi hiçbirini seçmeye ikna olmadı. Derin bir sessizlik eşlik etti düşüncelerine.
Üstteki Resimden Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz..